Sardunyalar

Her bahar sardunya krizimi hiç anlamamış olmakla beraber, 2 hafta evvel yenilediğim saksılarımı her sabah sever ve sularken, şimdi sadece bacak arası seyredebiliyorum .

Halısahalarda aldığım darbe sonrası sağ bacağım iç kanamanın en büyüğüyle beraber hastaneye kalkmış, 1 hafta boyunca buz-sargi-merhem uclusu ile sekerek yürümüş, saglik olsun dememiş, "uzun bi süreç dahi olsa, bu hayatta herşey geçer"i hatırlamamış, söylene söylene Vespa'ma binmiş, tam bir hafta sonraki başka bir kazada, bu sefer Vespa, sol ayağımın baş parmağını kırmış ve değneklere terfi etmis durumda, işte bu sardunyalara şiş bacaklarimın, ayaklarımın arasından bakiyorum.

Sardunyalari dikerkenki heyecan ile bugünkü anlamsızlıkları arasında öyle büyük bir derinlik var ki, taş atsam ne ses duyarim ne birşey...

Not1: Dün değneklerle maça gidip kepazeliği yaşamak ne demek?
Not2: Back on Vespa , saniyorum Çarşamba :)
Not3: Koşamıyorum, kilo alıyorum :(
Not4: Vespa tehlikesiz, sadece hava 40 derece de olsa adam gibi ayakkabı giyeceksin